Laat ik eerlijk zijn. Ergens hou je er rekening mee dat het een keer kan gebeuren dat je een bevalling mist, omdat het zo snel gaat. Als het dan daadwerkelijk gebeurd dan is dat toch even schakelen voor mij als doula.
Het is eind juni en mijn cliënt is net voorbij haar uitgerekende datum. Je weet dus dat een telefoontje elk moment kan komen. Al had ze zelf het idee dat het nog wel eventjes zou duren.
Maar dan is het moment daar. In de middag had ik al een appje gehad: ''De vliezen zijn gebroken en er lijkt wat op gang te komen''. Niet veel later kreeg ik het telefoontje waar je naar uitkijkt als je op wacht staat voor een bevalling. "Kan je nu komen, ze gaat onder de douche maar het gaat ineens heel snel".
We waren bij vrienden die dichterbij wonen dan wij zelf en ik ben weggevlogen en de auto in gesprongen. 15 minuten later was ik er en toen ik aan kwam stond de papa buiten en zei de gevreesde woorden: "Je bent te laat". Deze super krachtige mama en papa hadden het volledig op eigen krachten gedaan. De verloskundige kwam een kleine 5 minuten na mij binnen. Hier hadden we niet tegenop kunnen rijden.
Nou zou je kunnen denken dat ik teleurgesteld was omdat ik er niet bij ben geweest, maar het tegendeel is waar. Ik was alleen maar super trots op deze lieve ouders. Deze ervaring hadden ze over gedroomd, maar ze waren ook voorbereid op eventuele andere scenario's. Zal dat er aan bij hebben gedragen dat het is gegaan zoals het is gegaan?
Reactie plaatsen
Reacties